Ma-High-High

Ma-High-High: PAL Climb ba? O Palmolive Climb. May Commonwealth pa at La Mesa!

PAL MC climb. PAL not for Philippine Air Line but for PALmolive. The biggest delegation of this spontaneous climb comes from Colgate-Palmolive composed of Joshua, Jojoy, Juno, Herman, Wing and Mayan.

Named “Wet, Wild & Dirty Fun Climb.” Wet dahil obvious ba?  Pagbasa na, nadudumihan at nagiging wild! You know when people get wild, the water turns dirty!

Ito rin ang launching climb ng mga Commonwealth Climbers. What binds them together is their social history ng pagkatopak. We are not talking of Kuratong Baleleng.

But people like JV Duque. Regular fun trekker, once every 16 months ang regularity. Pero pag nagsosocials at umiinom, kailangan may flashlight sa puwit ang baso. Para hindi boring at showbiz ang dating. JV works for ABS CBN and is a Fine Arts grad. Sosyal na Commonwealther ito, side ng Don Antonio Heights.

Si Darwin Farin, ang climber na walang tigil sa katatawa. Sobrang siga magclimb. Naka-mojos lang. Kaya nang pauwi, parang spring ang tuhod para huwag madulas.  Madulas rin! Taga Batasan ng Commowealth.

Barry Barcelo, kunwari titser. Kunwari may long-distance relationship. Mahilig sa tutoring mas lalo na kung may distance na orig na ka relasyon. Sobrang tutor lalo na sa mga babaeng initiates. Address ni Barry? Parteng Bulacan ng Commonwealth.

Rina Tiangco. Ears and eyes mo mapapatrek din. Makwento at magaslaw. Mapapagod ka sa kasusunod sa kanya.  Hindi pa natin pinag-uusapan ang aerobics na may pasigaw-sigaw na ang 4, 3, 2, 1 repeat. Wala pang Jose Cuervo yan. Saan nakatira? Don Antonio Heights off Commonwealth Avenue.

Ang Elmer Cabotage. Hindi mo alam kung on or off ang relasyon, kung serious o nanloloko, kung titser ng prestigious school o head ng physical education department. Kung humble follower or arrogant dictator. Kung strong o emotionally unstable. Elmer, taga Commowealth din.  avorito siya. Favoritong pinagtratrabahong EL.

Chito, ang may akda. Accusation nila, matanda at isang Katipunero. Nababagay daw ako sa address kong Katipunan dahil 1898 ang birth certificate. Hindi bale na, kentennaryo naman.

Hard work itong trek. Mas lalo na sa mga detergents. Mantakin mong halos nilublob ni Joshua ang kalahati ng katawan niyang maputi at mabilbil sa putik na parang kalabaw na isinasawsaw.  Iba talaga ang nasa detergents company. Lahat tinetesting. Palmolive for the body, Optima for the hair, Ajax for the clothes and Colgate for the Adidas shoes. Kaya pala tuwing climb this year, may sumusilip na Colgate logo sa gilid ng group foto shots na parang nang climb din. Pati ground sheets Axion ang nakaprinta. Happy Birthday Joshua. Nawaý you’ll remain the same.  May even the dance steps remain to be the same.

Tawag ko rin dito ay La Mesa Climb. Tuwing pinaliligiran ang mesa sa pagluto at sa pagkain, akala mo aagawin sa kanila ng ibang campers. Napaka-close talaga ng bonding. Hanggang sa pagsubo, ayaw mag-siupo, sagana naman sa pagkain. Pagdating sa post climb, ganoon din, ayaw magsi-alisan sa mesa.

The emcees for the Majayjay socials were Roan and Art o Art and Roan (age ba o beauty?). July naman ang month na ito pero nauwi sa relationship ang usapan. Hindi naman kabilugan ng buwan pero nauwi sa hurting and pain ang dakdakan. Sa tindi siguro ng socials, napressure tuloy ang langit na palamigin ang mga nasa riverside sa pagbuhos ng pagkalakas-lakas na ulan.  Pati tent ni Darwin tinagusan. Ang Jansport ni Jojoy binaha. Coleman ni JV pinasukan ng mga dakdakan.  Jansport ni Barry, nilusob ng mga nagkakantahang mga dilag. In the meantime ano kaya ang nangyayari sa tent nina Rina at Joshua? At sa far away tent nina Herman at Art? Alam kong mabigyan ng masahe ni Enteng si Roan.

Si Mitch, ang most behaved climber. Walang imik, walang reklamo. Pagdating sa bus, hindi makapahinga ang tenga ni Wing sa tuloy-tuloy na kwento ni Mitch. Sa post climb, NonStopDisco Sa Cubao, NonStop din ang pagsasayaw ni Mitch na may cross-stitching pang mga kamay.  Napasubo tuloy ang mga magagandang pamangkin ni Roan.

Most Vocal si Wing.  Panay gamit ng vocal chords sa waterfalls,  may pop tulad ng “don’t go chasing waterfalls . . .” Broadway at Love Songs.  Sa post climb, rocker naman ang galaw ng mga dance movements.  Stretch left arm, stretch right arm, stretch left leg, stretch right leg hanggang nagpakita na ang sunrise.

Most Energetic si Roan. Hyper all the way para bang ito na ang una at huling climb niya.  Pati sa Question and Answer, nangunguna sa pagtanong hanggang sa siya ang tinanong. Natuto ang aming mga puso sa kanya. Thank you for hosting 3 parties: the climb and the post climb at ang party sa jeep.

Hall of Famer na si Barry sa Majayjay. Ito ang 9th climb niya, 9 times na rin siya naligaw. First timers sina Rina, Darwin, Mitch, Juno, Herman. First time silang maputikan. Two timers na sina JV at Mayan. Twice na silang nadulas. Pero mukhang first timers ang lahat sa pagkagat ng malalaking langgam. Aray!

Masaya itong climb. Lahat game. Sa sarap pa lang ng tubig ng talon, mapapahigh ka na. Dagdagan mo pa ang galak ng pagsasama ang mga pagkaing inihanda, ang lamig ng panahon, ang ginhawang dala ng malakas na ulan. Walang pikon, lahat parang nakawala. High talaga itong Majayjay.

Chito 25 July 1996

SANA MAULIT MULI

Ang kati ng kaat ng langgam

Ang itim ng pasa sa  tuhod

Ang hapdi ng tama ng poison ivy

Ang lalim ng hiwa ng dahon.

Imelda Falls

Mayan Slides

Joshua Sticks

Wing Slips

Herman Swims

Jojoy Jumps

Juno Preaches

Ang Sarap Sumama Sa PALmolive Climb

-Wing Torres

Majayjay Group. Pager Club. Gimmick Kids. Puyat People. Call them what you will. They’ve just your average PALMCers. They’re fond of night treks. They’re also fond of losing trails. They have more post-climbs than climbs. They haunt Megamall for jeans and movies. They raid Mondragon for those Nike sales. They hop from bar to bar, guzzling Miller, Blue Ice and Riunite. They go out on gimmicks that last up to 3 (and even 6 am). They call in sick the next day and go to work in the afternoon. Those who do manage to get up in the mornings fall down stairs and report for work in the afternoon. How did this motley crew get stuck with one another? There must have been magic in the hearts of Majayjay that bonded these disparate beings together.

-Mayan Gutierrez

Just been to Majayjay recently this year, 1998. Gone are the crawling through muds, the cutting through rice puddies and the exclusivity. The dirt road has been improved, a CR constructed at the campsite and a parking lot erected right near the stairs. Your 2-hour trek is now down to 5-minutes. The water is still gushing with force, very clear, very clean and cool.  The price of progress. You now camp right beside a mother and her kids who too have all the right to enjoy the falls. But let us keep them from going beyond the top. It might just be beyond them.

-July 1998